آکنه اینورسا در مقابل آکنه ولگاریس: تفاوت چیست؟

آکنه ولگاریس رایج ترین و معمولی ترین شکل آکنه است. وقتی مردم به “آکنه” اشاره می کنند، معمولاً در مورد آکنه ولگاریس صحبت می کنند.

آکنه ولگاریس یک بیماری مزمن پوستی است که می‌تواند به صورت ضایعات التهابی و غیرالتهابی، از جمله جوش‌ها، جوش‌های سرسیاه، سرسفید و در برخی موارد، کیست‌ها یا ندول‌های عمیق‌تر ظاهر شود.

این وضعیت به این دلیل اتفاق می افتد که غدد پوست شما که چربی تولید می کنند (غدد چربی) به هورمون های مردانه به نام آندروژن بسیار حساس می شوند. این حساسیت، همراه با وجود یک باکتری به نام کوتی باکتریوم آکنه، منجر به التهاب و ایجاد آکنه می شود.

آکنه در بین جوانان شایع‌تر است و بین آن‌ها بروز می‌کند ۳۵% تا بیش از ۹۰% در نوجوانان، اما می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. در درجه اول صورت را درگیر می کند اما می تواند روی بازوها، تنه و پشت نیز ظاهر شود.

علائم آکنه ولگاریس

آکنه ولگاریس با علائم مختلفی مشخص می شود که می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

علائم رایج آکنه ولگاریس عبارتند از:

• کومدون ها (جوش های سرسیاه و سرسفید)
• پاپول ها (برآمدگی های کوچک، برجسته، قرمز یا صورتی)
• پوسچول (برجستگی های قرمز با مرکز سفید یا زرد)
• ندول ها (توده های دردناک و توپر زیر پوست)
• کیست (توده های عمیق و پر از چرک)
• التهاب (قرمزی و تورم)
• جای زخم
• هایپرپیگمانتاسیون (لکه های تیره)
• پوست چرب (تولید چربی اضافی)
• لطافت

آکنه اینورسا (همچنین به نام هیدرادنیت چرکی) یک وضعیت التهابی مزمن است که عمدتاً نواحی بدن دارای غدد عرق مانند زیر بغل و ناحیه مقعد-تناسلی را تحت تاثیر قرار می دهد. اغلب با ندول‌های دردناک شروع می‌شود که منجر به تونل‌ها (به نام فیستول) و اسکار بافتی می‌شود.

این وضعیت معمولاً پس از بلوغ شروع می شود و در افراد آفریقایی تبار شایع تر است. شیوع آن متفاوت است، از کمتر از ۱-۴٪، بسته به منطقه

علائم آکنه اینورسا

علائم آکنه اینورسا عبارتند از:

• ندول های دردناک و التهابی در نواحی دارای غدد عرق
• آبسه های استریل (مناطق دردناک و متورم پر از چرک)
• مجاری سینوسی (کانال ها) و فیستول ها (اتصالات غیر طبیعی)
• فیبروز بافتی
• اسکار هیپرتروفیک (اسکار برجسته و ضخیم شده)
• ترشحات بدبو
• ظاهر شدن در نواحی دارای غدد عرق از جمله زیر بغل، کشاله ران، چین مقعد و گاهی اوقات چین های پوستی در افراد چاق

هر دو بیماری در برخی از شباهت‌های مربوط به ضایعات پوستی مشترک هستند، اما از نظر مکان، سن شروع، شدت و رویکردهای درمانی به طور قابل توجهی متفاوت هستند.

در اینجا چند تفاوت کلیدی وجود دارد که می تواند به تفکیک آنها کمک کند.

آکنه ولگاریس:

• در صورت، سینه و پشت شایع است
• با انواع ضایعات ظاهر می شود
• معمولا در دوران نوجوانی شروع می شود
• طیف سنی گسترده ای را تحت تاثیر قرار می دهد
• ضایعاتی دارد که ممکن است بیایند و بروند
• به درمان های رایج آکنه پاسخ می دهد

معکوس آکنه:

• اغلب زیر بغل، کشاله ران، باسن و زیر سینه ها را درگیر می کند
• با ندول ها و آبسه های دردناک مشخص می شود
• معمولاً بعد از بلوغ شروع می شود (عمدتاً بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد)
• منجر به زخم و تونل می شود
• نیاز به درمان جدی مانند آنتی بیوتیک ها، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی یا جراحی دارد

آکنه ولگاریس

علت اصلی آکنه ولگاریس واکنش بیش از حد غدد چربی به سطوح معمولی آندروژن است، به ویژه در دوران نوجوانی. این منجر به افزایش تولید سبوم (روغن پوست) و تشکیل کومدون ها (فولیکول های مسدود شده مو) می شود.

وجود باکتری کوتی باکتریوم آکنه و التهاب می تواند شرایط را بدتر کند.

عوامل متعددی می توانند در ایجاد یا بدتر شدن آکنه ولگاریس نقش داشته باشند، از جمله موارد زیر:

• استفاده از دارو (به عنوان مثال، لیتیوم یا استروئیدها)
• قرار گرفتن در معرض نور بیش از حد خورشید
• استفاده از لوازم آرایشی مبتنی بر روغن
• عدم تعادل هورمونی
• عوامل ژنتیکی
• رژیم غذایی (به ویژه بار گلیسمی بالا و مصرف شیر)
• استرس روانی
• مقاومت به انسولین

آکنه معکوس

آکنه اینورسا اغلب با انسداد یا التهاب فولیکول های مو و غدد آپوکرین (عرق) شروع می شود. این منجر به تشکیل ندول‌های دردناک، آبسه‌ها و در نهایت راه‌های باریک تونل‌مانند زیر پوست می‌شود.

جاری پژوهش نشان می دهد که اختلالات ایمنی و فرآیندهای التهابی ممکن است در این وضعیت نقش داشته باشند.

عوامل موثر در ایجاد آکنه اینورسا می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سیگار کشیدن
• چاقی
• تغییرات در سیستم ایمنی بدن
• تولید بیش از حد پروتئین های ضد میکروبی

درمان های آکنه ولگاریس عبارتند از:

• درمان های موضعی: اینها کرم ها و ژل های بدون نسخه یا نسخه ای حاوی موادی مانند بنزوئیل پراکسید، اسید سالیسیلیک و رتینوئیدها هستند.
• آنتی بیوتیک های خوراکی: اینها شامل آنتی بیوتیک های تجویزی مانند داکسی سایکلین و مینوسیکلین برای موارد متوسط ​​تا شدید است.
• داروهای ضد بارداری خوراکی: اینها برای افرادی است که در بدو تولد به زنان اختصاص داده شده و آکنه هورمونی دارند.
• ایزوترتینوئین (آکوتان): آکوتان یک داروی خوراکی قوی برای آکنه های شدید و مداوم است.
• نور و لیزر درمانی: اینها در برخی موارد برای کاهش علائم آکنه استفاده می شوند.
• لایه برداری شیمیایی: اینها می توانند به بهبود بافت و ظاهر پوست کمک کنند.

درمان های اینورسا آکنه عبارتند از:

• آنتی بیوتیک ها: برای موارد کمتر شدید، می توان از آنتی بیوتیک هایی مانند کلیندامایسین-ریفامپیسین یا ریفامپیسین-موکسی فلوکساسین-مترونیدازول برای هدف قرار دادن تشکیل بیوفیلم استفاده کرد.
• آسیترتین خوراکی: این پس از جراحی برای جلوگیری از عود و در برخی موارد آکنه وارونه شدید استفاده می شود.
• داپسون: این امر در برخی افراد تسکین می دهد اما میزان عود بالایی دارد.
• مهارکننده های TNF-alpha: داروهایی مانند اینفلیکسیماب، آدالیموماب و اتانرسپت را می توان برای موارد شدید استفاده کرد، اگرچه اتانرسپت می تواند در موارد نادر شرایط را بدتر کند.
• انتی بادی مونوکلونال: این شامل اوستکینوماب و سکوکینوماب است.
• مداخلات جراحی: در موارد پیشرفته، برداشتن جراحی اغلب برای تسکین علائم ضروری است.

اگرچه درمان ممکن است از فردی به فرد دیگر برای مدیریت آکنه اینورسا متفاوت باشد، اما توجه به این نکته مهم است که تنها درمان‌های بیولوژیکی مورد تایید سازمان غذا و دارو (FDA)، مهارکننده TNF-alpha adalimumab و آنتی‌بادی مونوکلونال secukinumab هستند.

آکنه ولگاریس و آکنه اینورسا نشان دهنده دو بیماری پوستی متمایز هستند که شباهت هایی با هم دارند. آکنه ولگاریس که مشخصه آن گرفتگی فولیکول های مو است، طیف وسیعی از افراد را به ویژه در دوران نوجوانی تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که می تواند آزاردهنده باشد، به طور کلی با انواع درمان ها قابل کنترل است.

از سوی دیگر، آکنه اینورسا عمدتاً نواحی دارای غدد عرق آپوکرین را تحت تأثیر قرار می دهد و منجر به گره های دردناک، آبسه و ناراحتی بالقوه شدید می شود. مدیریت این بیماری مزمن چالش برانگیزتر است و اغلب به ترکیبی از درمان ها نیاز دارد.

در هر دو مورد، تشخیص زودهنگام و مدیریت مناسب بسیار مهم است. اگر شما یا کسی که می شناسید با مشکلات پوستی مداوم مواجه است، مشورت با متخصص پوست اولین گام به سمت تسکین و بهبود کیفیت زندگی است.
لینک منبع